|
Opstaande bloem - voor Fuchsia's wat tegennatuurlijk !Er zijn enkele species met opstaande bloemen. F. procumbens, F. macrophylla en F. macrostigma (horizontaal afstaand). Verder komen opstaande bloemen voor bij de sectie Schufia (F. arborescens, F. paniculata). Via behandeling met Colchicine zijn er inmiddels tetraploide vormen van F. procumbens en F. paniculata (44 chromosomen). In het verleden is door de Engelse veredelaars veel gewerkt op opstaande bloemen, met als resultaat cultivars zoals Upward Look met vooral horizontaal afstaande bloemen in lila kleuren. Hierbij werd vooral uitgegaan van de cultivar Bon Accord. Van Bon Accord zijn de ouders onbekend, maar naar mijn vaste overtuiging moet er ergens in de afstamming een species uit de Schufia sectie zitten. Veel verbetering kwam er niet, waarschijnlijk de reden dat de Engelsen dit gebied niet verder ontwikkelden. In Nederland, waar de veredeling van Fuchsia's later opgang kwam (vanaf 1960/190) is ook gewerkt aan opstaande bloemen (Vobeglo, Minirose, WALZ Bergtop, Toos). Vooral Toos is daarbij van belang (Bon Accord x ? - ik vermoed sterk dat de vader La Campanella is!, gebaseerd op de rijke bloei, bloemkleur en de asymetrie van de kelkbladen, en dat La Campanella weer afstamt ven een Schufia!). De plant is goed vruchtbaar en geeft de opstaande bloemen goed door. Een nadeel is, dat de botrytisgevoeligheid van Bon Accoord ook door Toos wordt doorgegeven. Een echte doorbraak kwam met de cultivar WALZ Jubelteen. Zoals in onderstaande stamboom te zien is, komt Bon Accord hier in zowel moeders- als vaderskant voor.
WALZ Jubelteen is niet gevoelig voor botrytis of andere ziektes, hoeft niet getopt te worden en bloeit zeer rijk het gehele seizoen door. Helaas is de plant onvruchtbaar, en wil er wel eens een tak zomaar wegvallen. De plant is inmiddels door de handel ontdekt en wordt onder andere in supermarkten verkocht. Ook gemeentes planten hem aan in perken. Jaarlijks worden er miljoenen stekken van geëxporteerd naar het buitenland. Ik heb zusterzaailingen van WALZ Jubelteen die weliswaar minder opstaande bloemen hebben, maar wel vruchtbaar zijn. B97-9 (in 2010 FNC-certificering met als naam Herps Kroostrijk, en in omloop gebracht) is hiervan de beste en geeft de eigenschap van opstaande bloemen ook door. Een tweede lijn is het gebruik van Wendy van Wanten. Deze cultivar is in 1995 gewonnen in Belgie door Geerts Louis, en heeft als ouders La Campanella x Swingtime (zie foto hiernaast). Nakomelingen uit F. fulgens variëteiten geven ook vaak enigszins afstaande bloemen. Ook bij B83-5 is dit vrij duidelijk. De kruising tussen B83-5 en Wendy van Wanten gaf een aantal zaailingen die in meer of mindere mate opstaande bloemen vererfden. Het zijn onder andere B98-39 en B98-40. Uit kruisingen met deze twee zaailingen is een hele reeks cultivars gekomen met afstaande en opstaande bloemen. Ook zijn de twee lijnen met elkaar gekruist (zie WALZ Ukelele).
Hieronder twee cultivars met B98-40 als moeder: WALZ Bandola (B98-40 x Prince Syray) en WALZ Ukelele (B98-40 x B97-9) Opstaand lijkt intermediair te vererven. De echt opstaande bloemen komen uit kruisingen waar de eigenschap voor opstaande bloem zowel bij de moeder als bij de vader in de afstamming aanwezig is. Is de eigenschap bij een van de ouders aanwezig, of bij polyploidie op een bepaald percentage van de betreffende chromosomen dan zijn alle bloemstanden van schuin omlaag tot iets omhoog mogelijk. Herps Contrabas, goedgekeurd in 2003, is een rechtstreekse kruising tussen Lechlade Rocket (vergelijkbaar met B83-5, maar wat kortere en dikkere buis, ook pentaploid) en Wendy van Wanten. Ook combinaties tussen de verschillende projecten zijn mogelijk. Zo is in 2003 de cultivar Herps Dwarsfluit goedgekeurd, die de projecten lange buis en opstaand combineert.
|